woensdag 26 december 2012

Kerstmarkten en stoet in Valkenburg

Van 7 tot 9 december was ik een weekend in Nederland. Daar ben ik naar de kerstmarkten geweest in de grotten in Valkenburg, namelijk in de Gemeentegrot en de Fluweelgrot. Dat was een heel toffe ervaring. Waar ik van ben geschrokken, is hoe groot die kerstmarkt in die grotten is. Het was er wel heel druk binnen want iedereen wou graag binnen. Er stonden soms echt rijen van meters lang, gelukkig zijn wij op een iets rustiger moment gaan aanschuiven. Ik kan deze kerstmarkten in Valkenburg aanraden aan iedereen!

Toen het avond werd was er om 20 uur een kerststoet. Heel mooi om te zien! Er was dans in de stoet te zien, mooi wagens,... De 2 mooiste wagens vond ik degene waar de 'Ijskoningin' inzat en de wagen met de Kerstman.

Link naar de klaspraktijk:
- Met de kinderen in het klein een wagen maken om in zo'n stoet mee te rijden. (beeld)
- Muziek maken om de wagens in de stoet mee te laten rijden. (muziek)
- Dansje maken om in de stoet te kunnen doen. (beweging)

woensdag 5 december 2012

Inspiratie om les te geven

Ik heb onlangs (23/10/2012) op de televisie de film 'Front of the class' gezien en deze film is blijven hangen.
Inhoud: 
Dit is een waargebeurd verhaal over een jongen die het syndroom van Gilles de la Tourette heeft. Deze jongen heet Brad Cohen. Vanaf dat hij jong was maakte hij van die 'rare geluiden' en vaak dachten zijn ouders (vooral vader), leerkrachten, medeleerlingen,... dat hij dit expres deed. Zijn vader heeft zijn ziekte nooit echt aanvaard en zijn moeder steunde hem in wat hij deed. Zij ging langs bij verschillende dokters omdat zij wist dat hij dit niet expres deed en er een uitleg voor moest zijn. Uiteindelijk vonden ze dat hij het syndroom van Gilles de la Tourette had. Nu hadden ze een naam voor wat hij had, maar leerkrachten begrepen het niet. Ze vroegen ook niet waarom hij geluiden maakten of waardoor het kwam. Brad Cohen zijn grote droom was de leerkracht worden die hij nooit heeft gehad. Dit lukt hem, maar aan werk geraken met het syndroom was veel moeilijker. Meer dan 20 scholen hebben vacatures, laten hem solliciteren want hij heeft een fantastisch CV. Maar wanneer ze ontdekken dat hij rare geluiden maakt dan haken ze af, want hoe kun je nu les geven als je zo'n geluiden maakt? Brad Cohen raakt ook de moed kwijt tot 1 school hem aanneemt. Brad is een fantastische, gemotiveerde leerkracht en de leerlingen zijn dol op hem. Maar één ouder haalt zijn kind uit de klas van Brad omdat hij niet wil dat zijn kind in die klas zit. Het kind is hierdoor verdrietig.

Delen van de film die mij het meest deden/raakten:
* De moment waarop zijn vader Brad onder zijn voeten geeft omdat hij met zijn been tikt tegen het portier van de auto waarin hij zit. Brad kan er niet aandoen, maar op dat moment was er nog geen naam voor zijn 'ziekte'.

* De moment waarop Brad met zijn klas zit te studeren en hij zijn best doet om zich te concentreren. Opeens maakt hij enkele geluiden en hij moet naar voor komen in de klas. De leerkracht vindt dat hij geen excuses meer moet verzinnen voor het maken van die geluiden. Ook moet hij zijn excuses aan zijn klasgenoten aanbieden omdat hij ze stoort tijdens het studeren en hij moet beloven om nooit meer geluiden te maken. Vanaf dat hij terug op zijn plaats zit, maakt hij terug een geluid en daardoor moet hij naar de directeur.
Dit moment vooraan in de klas vond ik nogal vernederend voor deze jongen.

* De moeder wil met Brad naar de bibliotheek gaan om informatie op te zoeken, maar hij vraagt om hem niet mee te nemen. De reden daarvoor is dat ze hem er toch zullen uitzetten vanwege de geluiden die hij maakt.

* Hij wordt achteraan in de hoek van de klas gezet met zijn rug naar het bord omdat hij geluiden maakt.

* Bij zijn nieuwe school moet hij weer naar de directeur. De directeur vraagt of Brad naar het schoolconcert komt kijken en Brad gaat niet omdat zijn geluiden en tics de muziek zouden verpesten. De directeur wil dat hij komt.Daar zegt de directeur dat Brad Cohen de geluiden maakt die vrij vervelend zijn en hij laat Brad naar voor komen. Daar stelt de directeur vragen zoals: maak jij graag die geluiden?, waarom doe je dat?, wat kunnen wij doen?,.. Daar vertelt Brad Cohen over zijn Tourette syndroom en dat hij het even vervelend vind om deze geluiden te maken als de anderen om ze te horen.
Ik was aangenaam verrast en ontroerd door deze scene. Die directeur vindt dat een school er is om te leren.

* Brad Cohen wordt van de golfbaan gezet omdat hij geluiden maakt en dat zou de andere leden storen. De andere leden nemen het voor hem op, maar toch moet hij het terrein verlaten anders kwam er security.

* Het moment waarop de leerkrachten van de school waar hij mag gaan werken hem materiaal brengen om in zijn klas te gebruiken.

* De manier waarop hij het syndroom van Gilles de la Tourette uitlegt aan zijn leerlingen.

* Het moment waarop Brad een speech geeft omdat hij leerkracht van het jaar is en zijn leerlingen spontaan hun vinger omhoog steken om te antwoorden op de vragen die hij stelt.

Trailer van de film:
http://www.youtube.com/watch?v=hJDidwZ2_Wo

Eigen mening over de film:
Ik vond het een heel mooie film om naar te kijken. Het is een ontroerend verhaal en Brad Cohen heeft veel meegemaakt. Deze man is door blijven gaan en niet blijven zitten, ontzettend moedig. Brad Cohen heeft zijn droom waargemaakt namelijk dat hij de leerkracht is geworden die hij nooit heeft gehad. Persoonlijk vind ik dat de leerkrachten meer stil mochten staan bij waarom hij die geluiden maakt in plaats van het altijd te straffen voor iets waar hij niet aan kan doen. Ik vond het onrespectvol en dom dat ze hem uit de bibliotheek, film en golfbaan zetten omdat hij geluiden maakt. Brad legt het dan nog rustig uit en toch ...
De manier waarop hij zijn lessen aanpakt vind ik ook leuk. Brad draagt meestal een hoofdeksel en vertelt veel. Zijn klas is echt super tof ingericht met veel kleur en  materiaal. Deze film is een echte aanrader!

Les uit de film: Als je iets graag doet, laat je dan niet tegenhouden! 

Sneeuw ...

Het is nu al een dik uur aan het sneeuwen. Het gras is nog zichtbaar, maar al vrij wit. Bij sneeuw ben ik snel buiten en daar kan ik van genieten. Zeg nu zelf, door de sneeuw wandelen is toch leuk :)
De sneeuw was kleverig en plakte goed (zeker voor sneeuwballen ;) ).
Sneeuw spreekt ook kinderen aan misschien omdat het maar in één periode van het jaar mogelijk is. Sneeuw is bijzonder, het kan het 'kleurrijk' landschap na een tijd in het wit hullen.

Sneeuw en kerst zijn 2 woorden die mensen vaak met elkaar associëren, wie wil er geen witte kerst? De sneeuw maakt Kerstmis misschien net dat tikkeltje meer bijzonder.
Als leerlingen iets maken rond kerst dan denk ik dat zij er ook meestal sneeuw bij zullen plaatsen in hun werk.

zaterdag 1 december 2012

Mooi

In de nacht van 29 november op 30 november had het gevroren. Het gras was wit en het was koud buiten. Je zag de maan goed schijnen terwijl het niet heel donker was, het was precies een grote lamp dat boven ons scheen. Ik vond dit mooi en boeiend om te zien en daarom heb ik daar een foto van gemaakt.


vrijdag 16 november 2012

Uniek

Ik wil even nog iets kwijt over een opdracht dat wij op de Boekenbeurs met de kinderen van het 6de leerjaar hebben gedaan. Ik heb een klein stukje uit het boek 'Kierewieteke' voorgelezen. De kinderen mochten hierbij iets tekenen. Het fragment dat ik had gekozen, daar kon je veel bij voorstellen.
Elk kind kreeg dezelfde impulsen en toch was elke tekening anders terwijl het wel weerspiegelde wat ik had voorgelezen. Sommige fantaseerden erbij, anderen hielden het meer bij wat ze gehoord hadden.
GEWOON FANTASTISCH !  

maandag 12 november 2012

Rail City in Brugge

Ik ben eind september met mijn vriend en zijn ouders naar Brugge geweest.  Daar zijn we naar Rail City gaan kijken en hebben daar iets gedronken.
Misschien vraag je je nu af "wat is dat, Rail City?", kijk maar ;)

Het is een soort mini - stadje met alles erop en eraan. Het werd met lampen zelfs donker gemaakt zodat het leek dat het nacht was. Er waren politie - auto's met blauwe lampen, een kraan die beweegt, treinen rijden rond,  lantaarns die branden als het nacht is, ...
Toen ik dat zag dacht ik dat degene die zoiets maakt er toch passie voor moet hebben. Hier zit veel tijd en geld in en dat zie je. Ik vind het heel mooi om te zien en te bewonderen.

Leuk: Het zou misschien wel leuk zijn om met de klas een miniatuurstad te maken. Dan spreken ze af wat er allemaal in de stad moet komen en dan krijgt elk een taak om iets te maken.

zondag 11 november 2012

Zoveel boeken ...

Het boekenbeursproject duurde 2 dagen waarvoor je voorbereid moest zijn, natuurlijk ; )
Ik ben op voorhand eens naar de boekenbeurs gaan kijken want ik was daar nog nooit geweest
en ik dacht  wow.
Maar toen ik verder keek, zag ik dat het precies een grote garage/magazijn was.
Daaruit heb ik geleerd dat de aankleding van een ruimte of eender wat heel belangrijk is. Als de boekenbeurs niet goed aangekleed was zouden er niet zoveel mensen komen denk ik. Ik ga dit meenemen naar mijn klaspraktijk en een thema zo goed mogelijk proberen inkleden. 
Er was redelijk wat lawaai op de boekenbeurs, daardoor dacht ik dat de kinderen snel afgeleid zouden zijn. Ik heb ongelijk gekregen omdat de kinderen vrij geconcentreerd aan hun opdracht werkten. Pas wanneer ze klaar waren met de opdracht begonnen de kinderen rond te kijken.    


Muzonamiddag: muzisch taalgebruik

Op mijn stageschool was er een muzonamiddag voor het 3de en 4de leerjaar.
Elke leerkracht van het 3de en 4de leerjaar deed een ander deel van muzo. Mijn mentor deed muzisch taalgebruik , ik heb dit in haar plaats mogen doen. Weer een ervaring rijker : )
Zij had het idee om een elfje en/of een woordtekening te maken. De kinderen hebben dit allebei kunnen doen. Ik heb eerst uitgelegd wat een elfje is want dat wisten zij nog niet, een woordtekening daarentegen herkenden zij wel.
Het onderwerp was herfst, er waren heel mooie dingen bij. De elfjes kan iedereen zien aan een raam in de refter, vanaf de speelplaats kan je ze zien . De kinderen hebben er ook tekeningen bij gemaakt.
Voor de woordtekening heb ik een grote rol behangpapier uitgerold, waarbij elk kind een stukje had. Ik vond het heel leuk om hen bezig te zien, het doet me iets als je ziet wat die kinderen allemaal kunnen en wanneer zij enthousiast zijn.


Gedicht: herfst in het bos

Op 22 oktober heb ik een gedicht expressief voorgedragen aan de kinderen van het 3de leerjaar.
Het is een klein en eenvoudig gedicht, ik had slechts 25 minuten om rond dit thema (herfst) iets te doen.
Ik heb ervoor gekozen om hen per 2 iets te laten voorbereiden waarbij de ene het gedicht expressief voordraagt en de andere het uitbeeld of er geluiden bij maakt. Ik heb hier rekening mee gehouden toen ik het gedicht koos.

Lekker griezelen!

Op 26 oktober had ik even tijd om met de kinderen iets te maken. Omdat het bijna Halloween was, hebben we iets rond Halloween gedaan.We hebben een Halloweenpotje gemaakt waar een theelichtje in kan. Ze mochten zelf kiezen hoe hun potje eruit zag, maar het moest bij het thema Halloween passen. De kinderen vonden dit fantastisch en waren heel enthousiast. Ik had voor alle 26 kinderen van mijn klas een glazen potje mee.
Er waren potjes die leken op spoken, pompoenen, vampieren, ...












Bladstempelen

Op 19 oktober heb ik een les beeld gegeven waarbij kinderen moesten bladstempelen.
Oorspronkelijk dacht ik dat dit met verf was , maar mijn mentor toonde mij hoe ik dit met kleurpotloden kon doen. Elk kind had herfstbladeren van bomen mee.
Het was de bedoeling dat ze een herfstblad onder een wit blad legde en daarover gingen met kleurpotloden.
Daarna knipten ze de blaadjes uit en gebruikten dit als deel van een dier.
Er waren veel verschillende en mooie resultaten. De werkjes van de kinderen hangen aan de deur van de klas.
Er waren kinderen die de uitgeknipte bladeren gebruikte als staart van een eekhoorn, manen van een leeuw, stekels van een egel, vleugels van een vogel, schild van een schildpad, vleugels van een vlinder,...
Hieronder zie je een voorbeeld dat ik zelf heb gemaakt, ik ben helaas een foto vergeten nemen van de werkjes van de kinderen : (

vrijdag 21 september 2012

Muzische groei

Op mijn muzoblog wil ik mijn muzische groei weergeven en hoe ik aan mijn muzisch zijn werk.
Ik heb al veel geleerd in de opleiding rond het muzische, maar ik weet dat ik nog meer kan groeien daarin. Vroeger was alles anders en dus is het nu aanpassen. Vroeger besliste vooral de leerkracht hoe iets eruit zag en bij iedereen was het werkje hetzelfde. Nu komt alles meer en meer van de kinderen zelf en dat kan ik alleen maar toejuichen. Dit probeer ik in mijn klaspraktijk ook toe te passen. Kinderen die op school weinig muzisch werken hebben het in het begin moeilijk om iets te maken met de impulsen die ik geef. Omdat zij het gewoon zijn dat iedereen hetzelfde maakt. In het begin was het voor mij ook vrij moeilijk om vrij iets te doen omdat ik het gewoon ben om bepaalde houvast te hebben wanneer ik iets maak. Nu gaat dit steeds beter.

Ik heb deze foto gekozen omdat dit kleine plantje mezelf voorstelt dat kan blijven groeien in het muzisch zijn. Wanneer ik de juiste impulsen krijg, kan ik veel bereiken.

Wie ben ik?

Hey,

mijn naam Melissa De Wolf en ik ben geboren op 18 maart 1992. Momenteel studeer ik voor leerkracht lager onderwijs aan KaHo Sint-Lieven te Sint - Niklaas. De opleiding is leuk en doe ik graag. Ik heb sinds 23/02/2008 een relatie met Mathias, mijn vriend waar ik veel om geef. Ik ben een persoon die heel veel om mijn familie , mijn vriend en mijn vrienden geeft. Ik doe ook graag mijn best voor alles en dat zie je (vaak) terug bij wat ik doe.
Ik doe sinds kort 1 keer per week zumba. Ik heb deze sport ontdekt toen ik een flyer op een tafel zag in de kantine van de sporthal. Mijn beste vriendin en ik dachten eens proberen. De eerste keer was echt zweten en moeilijk te volgen omdat het één van de laatste lessen was en iedereen alle passen al kon. Sinds september doe ik dit elke week samen met een vriendin.

Zumba lied  --> luister maar

In mijn vrije tijd teken ik graag, vooral  Disney figuren vind ik leuk om te tekenen.
Ook lees ik graag romans, terwijl ik vroeger helemaal niet graag boeken las.